Mieszaniny muszą być stabilne

Uprawy ozime czekają na pierwsze zabiegi ochronne oraz dolistne dokarmianie. Zobacz, o czym należy pamiętać, decydując się na tworzenie mieszanin zbiornikowych.
Mieszaniny zbiornikowe najlepiej przygotowywać bezpośrednio przed opryskiem, dbając o dobre rozpuszczenie wszystkich składników.  Zdjęcie: Dreczka

Tworzenie mieszanin agrochemikaliów w zbiorniku opryskiwacza to polska specjalność. W przypadku zabiegów wczesnowiosennych jest to nieco utrudnione, gdyż woda używana do oprysków ma dość niską temperaturę i komponenty mieszaniny zbiornikowej gorzej w niej się rozchodzą. Niezmienny pozostaje warunek, że należy przestrzegać kolejności dodawania chemikaliów podczas napełniania opryskiwacza. Z reguły decyduje o tym konsystencja i rozpuszczalność, czyli od stałej do płynnej oraz od trudnej do łatwo rozpuszczalnej, z jednym wyjątkiem – nawozem.

Wskazówka 1: Taka powinna być kolejność przygotowań:

  • opryskiwacz napełnij wodą do około połowy objętości zbiornika;
  • włącz mieszadło ze średnią intensywnością;
  • w razie potrzeby dodaj środek antypieniący;
  • dodaj nawozy stałe;
  • dodaj środki ochrony roślin w stałych formulacjach;
  • wlej płynne preparaty na bazie wody;
  • dodaj preparaty na bazie ciekłych rozpuszczalników;
  • wlej pozostałą część wody;
  • uzupełnij środki pomocnicze do formulacji, nawozy płynne, mikroelementowe oraz inne dodatki (adiuwanty).

Wskazówka 2: Weź pod uwagę zalecenia zamieszczone na etykiecie:

  • na początek należy dobrze wymieszać stałe preparaty, proszki lub granulaty. Należą do nich nawozy stałe, rozpuszczalne w wodzie saszetki lub proszki i granulaty, np. proszek (WP), granulat dyspergowalny w wodzie (WG) lub proszek rozpuszczalny w wodzie (SP) lub granulat (SG);
  • następnie pojawiają się preparaty płynne, czyli środki na bazie wody względnie drobnych cząstek stałych w produkcie płynnym, np. koncentraty zawiesinowe (SC), zawiesiny kapsułek (CS) czy koncentraty rozpuszczalne w wodzie (SL);
  • następnie pojawiają się preparaty na bazie oleju lub rozpuszczalników/już rozpuszczonych substancji/emulsji, np. zawiesinoemulsje (SE), emulsje, olej w wodzie (EW), emulsje, woda w oleju (EO), koncentraty emulgujące (EC), koncentraty dyspersyjne (EC), granulaty emulgujące (EG), koncentraty dyspergowalne (DC), zawierające olej koncentraty/dyspersje zawiesinowe w oleju (OD) lub mikroemulsje (ME);
  • na koniec należy dodać środki pomocnicze do formulacji (adiuwanty), środki zwilżające lub powierzchniowo czynne, a następnie płynne nawozy.

Wskazówka 3: W ten sposób można konsekwentnie eliminować źródła błędów podczas napełniania:

  • najpierw sprawdź mieszaninę w małej próbie (przedmieszce), o objętości do 10 l;
  • odczekaj wystarczająco dużo czasu na rozpuszczenie komponentów;
  • kolejny składnik dodaj dopiero po rozpuszczeniu poprzedniego;
  • opanuj wszelkie problemy przed dodaniem kolejnego środka;
  • jeśli zamierzasz dodawać mocznik, rozważ możliwość sporządzenia roztworu z wyprzedzeniem w osobnej beczce lub kontenerze, żeby nie obniżać temperatury wody w opryskiwaczu podczas jego rozpuszczania;
  • zawsze używaj czystej wody: piasek i osad mogą zapychać filtry i rozpylacze;
  • przygotuj mieszanki możliwie najkrócej przed użyciem i unikaj przestojów podczas opryskiwania;
  • zawsze włączaj mieszadło, nawet podczas jazdy na pole, aby zapobiec jego osiadaniu;
  • w razie potrzeby osady rozpuść niejonowymi środkami zwilżającymi i wodą;
  • zwróć szczególną uwagę na problemy z filtrami i rozpylaczami;
  • po zakończeniu pracy zawsze dokładnie wyczyść instalację rozprowadzającą ciecz opryskową.
© Materiał chroniony prawem autorskim. Zasady przedruków w regulaminie.