Poskręcane i karłowate rośliny kukurydzy oraz niejednolite uprawy mogą wskazywać na inwazję drutowców. Zobacz, jak można łatwo sprawdzić ich liczebność na plantacji.

Pierwsze objawy uszkodzeń przez drutowce – larwy chrząszczy z rodziny sprężykowatych – pojawiają się na roślinach kukurydzy wkrótce po wschodach. Rośliny przestają rosnąć i mają brązowe przebarwienia liści. Larwy żerują w gruncie i tam należy ich szukać. Podczas kopania pod i wokół uszkodzonych roślin można znaleźć twarde, żółto-brązowe larwy o długości 2-4 cm, które wyglądem przypominają kawałek drutu. Jeśli drutowiec wgryzie się pionowo od dołu do góry przez węzeł krzewienia do pędu, to roślina zginie.

Jak określić inwazję drutowców?

Drutowce nie pojawiają się masowo w całym kraju. Zazwyczaj powodują zagrożenia o zasięgu lokalnym, które jednak właścicielowi zaatakowanej plantacji kukurydzy mogą przynieść znaczne straty. Aby z wyprzedzeniem określić inwazję drutowców na danym obszarze, można skorzystać z kilku prostych metod ich wykrywania:

• jeśli wilgotność gleby jest niska, bardzo przydatne są ziemniaki przekrojone na pół. Przynajmniej w czterech odległych od siebie punktach plantacji należy wytyczyć kwadraty o boku 50 cm (0,25 m²) i w każdym rogu zakopać na głębokości 5-10 cm po jednej połówce ziemniaka. Każdy punkt kontrolny oznaczyć dla łatwego odnalezienia po 1-2 tygodniach;
• jeśli wilgotność gleby jest duża, to można w 4-5 punktach pola wyłożyć garści ziarna zbożowego, moczonego wcześniej w wodzie przez dobę. W każdym punkcie kontrolnym wykopać 4 płytkie dołki (3-5 cm) w odstępie co 30 cm, umieścić w nich po garści ziarna i przykryć ziemią. Punkty kontrolne oznaczyć i po dwóch tygodniach sprawdzić;
• bardziej pracochłonne jest przesiewanie gruntu. Polega na przesianiu przez sito ziemi pobieranej w gleby łopatą w czterech punktach pola o powierzchni 0,25 m² każdy na głębokość orki. Obecność larw drutowców i innych szkodników glebowych stwierdza się naocznie.

Dwie pierwsze opisane metody są łatwe i dokładniejsze, bo drutowce są silnie przyciągane przez dwutlenek węgla wydzielany przez kiełkujące ziemniaki lub ziarno. Natomiast metoda przesiewowa daje wynik natychmiastowy, ale jest pracochłonna i dość zawodna.

Brakuje narzędzi do walki z drutowcami

Do niedawna najskuteczniejszym sposobem kontrolowania populacji drutowców w kukurydzy było zaprawianie ziarna siewnego, np. Mesurolem. Obecnie rolnicy nie mają skutecznych narzędzi do walki z drutowcami i innymi szkodnikami glebowymi. Z metod chemicznych pod uwagę można brać zaprawę Force 20 CS, której skuteczność jest dyskusyjna. Alternatywnie zalecana jest doglebowa aplikacja insektycydów granulowanych w trakcie siewu (Soilguard 1,5 GR – 7-10 kg/ha lub Soilguard 0,5 GR – 15 kg/ha). Wszystkie wymienione insektycydy zawierają teflutrynę.

• Sprawdź: Czasowe zezwolenie w kukurydzy

Środków do stosowania za pomocą opryskiwacza w trakcie wegetacji nie ma. Zatem stwierdzenie obecności drutowców daję wiedzę, która umożliwia planowanie działań w kolejnych sezonach wegetacyjnych. Wprawdzie z larw w końcu wylęgną się chrząszcze, ale będą nadal się rozmnażać w rejonie, który sobie upodobały.

Inne metody ograniczania szkodników glebowych

W krajach Europy Zachodniej przeciwko drutowcom próbuje się wykorzystać biofumigację, czyli włączenie do zmianowania roślin kapustowatych. Jednak nie przynosi to spodziewanych efektów. Zmiana systemu uprawy gleby też nie przynosi jednoznacznych rezultatów. Powrót do uprawy płużnej nie zmniejsza obecności szkodników glebowych. Praktycy zauważają, że dobre efekty przynosi stosowanie cyjanamidu wapnia (azotniak). Ma on uboczne działanie na szkodniki glebowe, którego skuteczność oceniają na 30-50%. Natomiast przesuwanie terminów siewu – przyspieszanie lub opóźnianie – nie jest korzystne dla rozwoju kukurydzy.