PDO 2021: Wstępne wyniki plonowania grochu

Centralny Ośrodek Badania Odmian Roślin Uprawnych podał już wstępne wyniki plonowania odmian grochu z tegorocznej serii badań PDO. Różnice są znaczące.
Warunki panujące w minionym sezonie sprzyjały uprawie grochu, który mógł bez problemu wydać plon sięgający 40 dt/ha.  Zdjęcie: Dreczka

Pomimo chłodnej wiosny odmiany grochu badane w PDO bardzo dobrze zareagowały na całokształt warunków panujących w minionym sezonie. Wskazuje na to już sama wartość wzorca, za który przyjęto średnią plonowania wszystkich odmian biorących udział w tych badaniach. W tym roku wyniosła ona 42,0 dt/ha i była o 4,4 dt/ha większa niż w poprzednim sezonie (2020).

Większość uczestniczy w PDO

Obecnie w Polsce zarejestrowanych jest 30 odmian grochu siewnego. Z tej liczby 19 wzięło udział w tegorocznej serii badań PDO. Jedna – Ostinato – została zgłoszona z listy europejskiej (CCA). Ze wstępnej oceny plonowania wynika, że wśród ogólnoużytkowych po raz kolejny najlepsza była Astronaute. Plonowała ona na poziomie 108% wzorca. Na kolejnych miejscach uplasowały się odmiany Ostinato, Nemo i Kazek (104%), a następnie Grot, Mandaryn, Tytan i Prosper (102%). Nieco powyżej średniej plonowały jeszcze odmiany Batuta i Olimp (tabela).

Żeby sobie przeliczyć procenty na kilogramy, wystarczy przyjąć, że na każdy procent przypadają 42 kg nasion. Zatem dla odmian Astronaute i Mefisto – obie po 108% wzorca – oznacza to plon mierzalny 45,4 dt/ha. Natomiast dla najsłabszej odmiany w tym zestawieniu (Hubal 92%) będzie to 38,6 dt/ha. Zatem odmiany o skrajnych wynikach plonowania dzieli różnica 6,8 dt/ha.

Wszystkie odmiany zaliczane są do ogólnoużytkowych są przydatne na cele konsumpcyjne. Biorące udział w badaniach odmiany pastewne grochu (Mefisto, Milwa, Turnia i Hubal), plonowały z bardzo dużą rozpiętością wyników.

© Materiał chroniony prawem autorskim. Zasady przedruków w regulaminie.