Europejscy plantatorzy buraka cukrowego w punkcie zwrotnym

Producenci buraka cukrowego popadają z jednego kryzysu w kolejny. Jednak wzrost światowych cen cukru jest dobrym punktem odniesienia dla warunków w krajach UE.
Producenci buraka mają nadzieję, że wyższe ceny na rynku UE pozwolą na odzyskanie pewnej rentowności w kolejnym sezonie. Zdjęcie: KZPBC

Problemy ekonomiczne i polityczne, z jakimi boryka się obecnie uprawa buraka cukrowego w Europie, zdominowały 46 Kongres Europejskich Plantatorów Buraka Cukrowego (CIBE), który na początku czerwca obradował w Gdańsku. Na tym forum m.in. przeanalizowano zarządzanie ryzykiem, politykę handlową, kwestie związane z Europejskim Zielonym Ładem oraz konsekwencje wojny na Ukrainie.

Od kryzysu do kryzysu

– Europejscy plantatorzy buraków cukrowych przechodzą od jednego kryzysu do drugiego. Po kryzysie kwotowym nastąpił kryzys Covid-19, następnie kryzys energetyczny i kryzys związany z inwazją Rosji na Ukrainę i jej dramatycznymi skutkami dla kosztów produkcji. Do tego trzeba dodać powracające ryzyko związane z ochroną upraw buraka cukrowego. Jednak wzrost światowych cen cukru jest dobrym sygnałem dla cen krajowych w UE na nadchodzący sezon. Mamy szczerą nadzieję, że wyższe ceny na rynku UE pozwolą na odzyskanie pewnej rentowności w kolejnym sezonie. Jest to niezwykle istotne po latach niskich cen.

Franck Sander, Prezydent CIBE

Zdaniem szefa CIBE, burak cukrowy dzięki różnorodności zastosowań symbolizuje wielofunkcyjność rolnictwa poprzez produkcję cukru, alkoholi o różnych zastosowaniach (alkohole wysokoprocentowe, kosmetyki, chemikalia, farmaceutyki, żel hydroalkoholowy, bioetanol do produkcji paliw), biogazu, biomateriałów (deski rozdzielcze samochodów, opakowania) oraz paszy dla zwierząt. W wielu regionach Europy odgrywa ważną rolę w płodozmianie i może w znacznym stopniu przyczynić się do sprostania wyzwaniu, jakim jest rolnictwo niskoemisyjne. Może też pomóc w sprostaniu wyzwaniom związanym z żywnością, energią i zmianami klimatu. W tym celu musi pozostać atrakcyjny, a nasz sektor powinien otrzymać niezbędne narzędzia i wsparcie, aby mógł skutecznie reagować na te wyzwania.

– Wykonujemy naszą pracę, ale wsparcie instytucji UE i państw członkowskich jest niezbędne, jeśli Europa chce zachować bezpieczeństwo dostaw, suwerenność i strategiczną rolę w produkcji tego kluczowego surowca.

Franck Sander

Miniony Kongres był też okazją do podziękowania Frankowi Sanderowi za jego wieloletnią pracę w zarządzie CIBE. Jego mandat w roli przewodniczącego tej organizacji właśnie  wygasł. Na jego miejsce na następną dwuletnią kadencję prezesa CIBE został wybrany Marcel Jehaes (Confédération des Betteraviers Belges, Belgia).

Warto pamiętać, że Międzynarodowa Konfederacja Europejskich Plantatorów Buraka (CIBE), reprezentuje ponad 110 000 plantatorów buraka cukrowego z 18 krajów Europy Zachodniej i Środkowej, głównego regionu uprawy buraka cukrowego na świecie i 13% światowej produkcji cukru. Podejmuje działania na rzecz lepszych narzędzi zarządzania ryzykiem i siatki bezpieczeństwa, zwiększenia inwestycji w rolnictwo precyzyjne, w nowe techniki hodowlane, w alternatywy dla chemicznych środków ochrony roślin, w innowacje, w rolnictwo niskoemisyjne, w rozwój rynków zbytu produktów z buraka cukrowego innych niż spożywcze. Popiera również wprowadzenie środków lustrzanych do polityki handlowej UE, a także uwzględnienie cukru trzcinowego w przepisach dotyczących należytej staranności w zakresie wylesiania importowanych produktów.

Do pobrania:

Rezolucje Kongres CIBE PL

© Materiał chroniony prawem autorskim. Zasady przedruków w regulaminie.