PDO 2021: Wstępne wyniki plonowania pszenżyta ozimego

Wstępne wyniki badań porejestrowych pszenżyta ozimego dostarczyły najnowszych danych o plonowaniu odmian oferowanych na rynku. Zobacz, jaki był plon wzorca.
Wstępne wyniki tegorocznej serii PDO pszenżyta ozimego pokazują dużą różnicę w plonowaniu najlepszych i najsłabszych odmian biorących udział w doświadczeniach.  Zdjęcie: Dreczka

Wstępne wyniki plonowania odmian pszenżyta ozimego w porejestrowym doświadczalnictwie odmianowym ze zbioru 2021 na tle poprzedniego roku nie uległy dużym zmianom. Niemniej wiele odmian zmieniło zajmowane wcześniej miejsce. Warto pamiętać, że prezentowane wyniki odnoszą się do danych uzyskanych z 58% doświadczeń. Pełne zostaną opublikowane za kilka tygodni. Wówczas mogą nastąpić niewielkie przetasowania. Bieżące opracowanie obejmuje wstępne oceny plonowania 27 odmian pszenżyta ozimego za ostatni sezon na tle wyników ostatecznych z lat 2019-20. Warto pamiętać, że w tym roku liczbę punktów badawczych zmniejszono z 60 do 34.

Duża rozpiętość wyników

Analizując dane zamieszczone w tabeli warto pamiętać, że odmiany uszeregowano według plonu ziarna uzyskanego na przeciętnym poziomie agrotechniki (a1) w 2021 r., począwszy od najlepszych. W kilku przypadkach wynik okazał się podobny. Wtedy kolejnym elementem odróżniającym był plon na poziomie intensywnym agrotechniki (a2), a następnie wyniki z poprzednich lat.

W porównaniu do sezonu 2020 plon wzorca na poziomie a1 spadł zaledwie o 0,2 dt/ha, a na poziomie a2 wzrósł o 0,3 dt/ha. Różnica plonowania wzorca pomiędzy poziomami w tym roku wyniosła aż 11,7 dt/ha. Na każdy 1% różnicy plonowania przypada odpowiednio: prawie 83 kg ziarna na poziomie a1 i 94 kg na poziomie a2.

Najlepsze wyniki plonowania na obu poziomach agrotechniki uzyskała odmiana SU Liborius. Tuż za nią uplasowały się: SU Atletus, Tadeus, Stelivio i Medalion oraz Lombardo. Do bardzo dobrych można zaliczyć wyniki uzyskane przez odmiany Panaso, Corado i Temuco.

Zimotrwałość bywa decydująca

Pszenżyto ozime należy do roślin jesiennego siewu. Stąd przy wyborze odmiany trzeba zwracać uwagę na zimotrwałość. W przypadku pszenżyta różnice w ocenie tej cechy sięgają dwóch stopni w dziewięciopunktowej skali. Nadal nie ma odmian uzyskujących maksymalną ocenę lub w jej pobliżu. W najlepszym razie trafiają się kreacje o zimotrwałości ocenianej na 6,0°.

Spośród odmian badanych ostatnio w PDO najlepsze oceny zimotrwałości posiadają: Stelvio, Trapero, Carmelo, Orinoko, Octavio, Panteon i Gringo (6,0°). Na drugim biegunie znajdują się odmiany z najsłabiej ocenianą zimotrwałością, chociaż w pszenżycie nie tak niską, jak to zdarza się w pszenicy. Najsłabsze oceny zimotrwałości posiadają: SU Liborius i SU Atletus (4,0°) oraz Temuco i Rufus (4,5°).

© Materiał chroniony prawem autorskim. Zasady przedruków w regulaminie.