PDO 2021: Wstępne wyniki plonowania kukurydzy na ziarno
Tegoroczna seria badań odmian ziarnowych kukurydzy przyniosła wzrosty plonowania we wszystkich grupach wczesności przy mniejszej wilgotności ziarna niż przed rokiem.
Uprawa kukurydzy na ziarno zajmuje w Polsce już grubo ponad milion hektarów. W przyszłym roku przewiduje się dalszy wzrost zasiewów na ten kierunek użytkowania. Miejsce dla kukurydzy robią m.in. zboża jare, ziemniak, a także burak cukrowy, bo plantatorzy nie akceptują stagnujących od kilku lat warunków skupu.
Tylko część jest corocznie badana
Konkurencja na rynku nasion kukurydzy jest zażarta. Jej plantatorzy każdego roku muszą kupić potrzebną ilość materiału siewnego, bo w przypadku odmian mieszańcowych jest to niezbędne. Firmy dystrybucyjne od kilku tygodni rozwożą po gospodarstwach swoje oferty. Podczas ich analiz należy się kierować własnymi oczekiwaniami, a nie dostawcy nasion. Przedstawiane dane warto weryfikować z tymi, które udostępnia Centralny Ośrodek Badania Odmian Roślin Uprawnych jako niezależna jednostka nadzorująca badania rejestracyjne i porejestrowe. Tam przedrostki "naj" w ocenach uzyskują tylko pojedyncze odmiany.
COBORU właśnie przekazało wstępne wyniki plonowania odmian kukurydzy badanych w tym roku w ramach porejestrowego doświadczalnictwa odmianowego (PDO). W tegorocznej serii ziarnowej udział wzięło 48 odmian, co stanowi ułamek tego, co oferuje rynek. Oceniane odmiany podzielono na 3 grupy wczesności, w obrębie których zestawiono je według plonu ziarna, począwszy od najlepszych (tabela). W kilku przypadkach plon okazał się podobny, wtedy drugim kryterium była wilgotność ziarna przy zbiorze – im niższa, tym lepsza oraz wyniki z poprzednich lat.
Miniony sezon sprzyjał plonowaniu odmian wczesnych. Plon wzorca (ziarna) w tej grupie wyniósł 123,7 dt/ha i w odniesieniu do ubiegłorocznego wzrósł o 8 dt/ha. Na każdy 1% plonu przypada ok. 124 kg ziarna. Łącznie w tej grupie oceniono 21 odmian, które badano w 21 lokalizacjach (miejscowościach). Najlepszy plon uzyskała odmiana Amavit – 107% wzorca, co oznacza średnią wydajność 135 dt/ha. Na drugim miejscu uplasowała się KWS Odorico, a za nią KWS Salamandra, Amaroc, ES Fieldgold i RGT Irenoxx. Pod względem wilgotności ziarna przy zbiorze najlepsze oceny uzyskały: MAS 11K, SM Sobieski i SY Carlo.
Średnio wczesne wyraźnie w górę
Plon wzorca dla grupy odmian średnio wczesnych wyniósł 126,8 dt/ha i na tle ubiegłorocznego był większy o ponad 5 dt/ha. Na każdy 1% plonu przypada ok. 127 kg ziarna. Ocenie w tej grupie poddano 19 odmian, które były badane w 22 lokalizacjach. Generalnie cała grupa okazała się bardziej zróżnicowana niż poprzednia. Na czele uplasowała się P8834. Drugą lokatę zajął Inseption, a trzecią P8329. Środek stawki zajmuje liczna grupa bardzo wyrównanych odmian.
Interesująco kształtowała się średnia wilgotność ziarna przy zbiorze, która była mniejsza niż dla odmian wczesnych i wyniosła 27,9%. Czynnikiem, który o tym zdecydował, był późniejszy termin zbioru – adekwatny dla tej grupy wczesności (podobna zależność dotyczy też kolejnej grupy). Najniższą wilgotność uzyskała KWS Jaipur, ES Joker, Farmezzo i Greatful.
Odmiany z grupy średnio późnej także pozytywnie zaskoczyły pod względem plonowania. Wzorzec dla tej grupy wyniósł 134,3 dt/ha i był większy od ubiegłorocznego o 6,5 dt/ha. Zatem na każdy 1% plonu przypada 134 kg ziarna. W tej grupie oceniano 9 odmian, które badano w 20 stacjach. Najlepszy wynik uzyskały odmiany ES Broadway i ES Winway, a następnie Hardware i RGT Exxact.
Najmniejszą wilgotność ziarna przy zbiorze odnotowano w przypadku odmiany Hardware. Natomiast wyraźnie wilgotne ziarno wydała odmiana KWS Kashimir i KWS Smaragd. Pod względem plonu ziarna obie uplasowały się w dolnej części stawki. Warto pamiętać, że obie nie są zarejestrowane w Polsce i do badań PDO zostały włączone na podstawie pozytywnych wyników doświadczeń rozpoznawczych.