Czerwcowy deficyt opadów miał wpływ na plonowanie żyta ozimego. Roślina ta zajmuje głównie słabsze gleby, gdzie skutki braku opadów pojawiają się najszybciej.

Wstępne wyniki plonowania odmian żyta ozimego w porejestrowym doświadczalnictwie odmianowym ze zbioru 2021 na tle poprzedniego roku wykazały duże zmiany. Kilka odmian zostało wycofanych, a ich miejsce zajęły nowe. Ponadto liczne odmiany zmieniły miejsce względem tego, jakie zajmowały przed rokiem. Warto pamiętać, że wyniki prezentowane w tabeli na razie odnoszą się do danych uzyskanych z 67% doświadczeń. Bieżące opracowanie obejmuje oceny plonowania 13 odmian populacyjnych i 18 mieszańcowych żyta ozimego tylko za ostatni sezon.

Trochę niżej niż przed rokiem

Stawka odmian badanych w ramach porejestrowego doświadczalnictwa odmianowego w roku gospodarczym 2020/21 była liczna i dość mocno zróżnicowana. Średni poziom plonowania w całej serii badań niezmiennie przewyższa przeciętne plony uzyskiwane w praktyce. Szczególnie dużą przewagę wykazują odmiany mieszańcowe.

Analizując prezentowane dane warto pamiętać, że odmiany podzielono na populacyjne i mieszańcowe, a następnie uszeregowano według średniego plonu uzyskanego w 2021 r. na przeciętnym poziomie agrotechniki (a₁), począwszy od najlepszej. W licznych przypadkach wynik okazał się podobny. Wtedy kolejnym elementem odróżniającym był plon na intensywnym poziomie agrotechniki (a₂), a następnie w minionych latach.

W porównaniu do sezonu 2020 plon wzorca na poziomie a₁ spadł o 4,1 dt/ha, a na poziomie a₂ o 5,2 dt/ha. Niemniej w odniesieniu do roku zbioru 2019 na obu poziomach był większy. Różnica plonowania wzorca pomiędzy poziomami w tym roku wyniosła 9,9 dt/ha. Na na każdy 1% różnicy plonowania przypada w przybliżeniu: 67 kg ziarna na poziomie a₁ i 77 kg na poziomie a₂.

• Sprawdź: PDO 2021: Wstępne wyniki plonowania pszenżyta ozimego

We wszystkich latach badań za wzorce przyjęto średnie dla niemal całej grupy badanych odmian populacyjnych. Nie ustalono osobnego wzorca dla odmian mieszańcowych. Niemniej średnie wyniki plonowania pokazują, że nawet najlepsze odmiany populacyjne wyraźnie odstają nawet od najsłabszych odmian mieszańcowych.

Duże różnice w obrębie mieszańcowych

W grupie odmian populacyjnych na przeciętnym poziomie agrotechniki w ścisłej czołówce znalazły się Dańkowskie Skand i Dańkowskie Katner, a zaraz za nimi Inspector i Dańkowskie Turkus. Pod względem wydajności odmiany populacyjne i mieszańcowe dzieli różnica od 4,7 do 26,2 dt/ha na korzyść tych drugich. W całym zestawieniu na obu poziomach agrotechniki najwyżej plonowało KWS Tayo, a następnie KWS Jethro, KWS Skylor i KWS Rotor. Najsłabsze odmiany w tej grupie traciły do lidera 15,4 dt/ha na poziomie a₁ i 17,7 dt/ha na poziomie a₂.