Kukurydzę zasiano kilka tygodni temu, ale z uwagi na chłody nie miała łatwego startu. W rozwiązywaniu ewentualnych problemów na polu może pomóc właściwa diagnostyka.

Blisko 10 lat temu powierzchnia zasiewów kukurydzy zaczęła raptownie rosnąć i obecnie niewątpliwie jest jedną z najważniejszych roślin rolniczych w Polsce. Dobrze znosi uprawę nie tylko na słabszych glebach, ale też w monokulturze. Niestety, w związku z tym przybywa problemów m.in z agrofagami. Aby móc im skutecznie przeciwdziałać, trzeba umieć je poprawnie rozpoznawać. Zagadnienie to było szczegółowo omawiane podczas majowego szkolenia online, które prowadził niezależny ekspert Romain Tscheiller z Instytutu Roślin Arvalis we Francji. Zostało ono zorganizowane przez Polski Związek Producentów Kukurydzy i Francuską Federację Produkcji Nasion Kukurydzy (FNPSMS) w ramach programu unijnego „Seeds For Future” (Nasiona przyszłości).

Kilka źródeł problemów na plantacji

Warto pamiętać, że kukurydza należy do roślin o krótkim cyklu i dużym potencjale plonowania. Wysiewana jest w niskiej obsadzie oraz pozbawiona możliwości kompensacji poprzez krzewienie. Zdaniem eksperta, może być kilka źródeł pojawiania się problemów na plantacji. Należą do nich: czynniki agronomiczne, niedobory składników pokarmowych, fitotoksyczność herbicydów, żerowanie szkodników, infekcja chorobowa, a także przebieg pogody.

– Ten sam problem może się objawiać w różnych postaciach. W medycynie nazywamy to formami klinicznymi. Co więcej, ten sam symptom może być spowodowany różnymi przyczynami. Aby uniknąć błędów w diagnostyce, należy przyjąć wszystkie możliwe hipotezy, czyli nie wyciągać wniosków zbyt szybko w oparciu o przyzwyczajenia. A następnie potwierdzić hipotezy poprzez dodatkowe informacje.

Romain Tscheiller z Instytutu Roślin Arvalis we Francji

Zdaniem eksperta z Arvalis diagnoza na polu powinna przebiegać w trzech następujących po sobie etapach:

1. Zebranie informacji na temat danego pola – tutaj mogą być pomocne karty pola;
2. Dokładne określenie fazy rozwojowej kukurydzy;
3. Zlokalizowanie problemu na polu (ogniska lub place, w miejscach pracy maszyny, występowanie równomierne lub rozproszone) oraz objawów na roślinach (uszkodzone organy).

– Ważne jest, aby odpowiedzieć sobie na kilka zasadniczych pytań. Jaka jest faza rozwojowa i forma występującego problemu? Czy w przeszłości podobny problem wystąpił na polu, a jeśli tak, to jakich upraw dotyczył? Kiedy szkody się pojawiły na polu? Czy dotknięty obszar ulega powiększeniu? I wreszcie, czy obszar, na którym nie wykonano zabiegu, jest dotknięty problemem?

Romain Tscheiller

Konsekwencje chłodnej wiosny

Spośród przytaczanych licznych przykładów problemów i anomalii fizjologicznych w uprawie kukurydzy, które mogą wystąpić na plantacjach, ożywioną dyskusję wywołał temat chłodnej wiosny i konsekwencji wynikających z niskiej temperatury dla ciepłolubnej kukurydzy. Z uwagi na wymieranie siewek i brak wschodów, pojawiają się doniesienia o konieczności przesiewów.