Termin siewu rzepaku dobierz do regionu

Odpowiednie doprawienie gleby i wybór terminu siewu to czynniki, które mają decydujący wpływ na jakość wschodów rzepaku. Zobacz, o czym warto pamiętać.
Optymalny termin siewu rzepaku w każdym rejonie kraju przypada w innym okresie.  Zdjęcie: Panek

Termin siewu rzepaku ozimego ogólnie przypada w sierpniu. Jednak w zależności od rejonu kraju, przebiegu pogody, stanu uwilgotnienia gleby i jakości przygotowania stanowiska, wskazuje się inny przedział czasowy. Najczęściej podawane w literaturze terminy kalendarzowe ustalono kilkadziesiąt lat temu. Dla północno-wschodniej części kraju jest to 5-10 sierpnia, a na południowym zachodzie 15-25 sierpnia. Dla okolic Tarnowa na Podkarpaciu optymalny termin siewu rzepaku przypada między 25-30 sierpnia.

Decyduje stan uwilgotnienia gleby

Podane terminy ustalono dla odmian populacyjnych rzepaku, bo mieszańcowych jeszcze wtedy nie było. Powszechnie wiadomo, że mieszańce, nazwane też często "hybrydami", generalnie cechują się silnym wigorem wzrostu początkowego. Toteż przy opóźnieniu siewu, np. z powodu znacznego przesuszenia lub nadmiernego uwilgotnienia gleby, rośliny potrafią nadrobić zaległości w rozwoju w stosunku do odmian populacyjnych.

Opóźnienie wynoszące 5-7 dni nie jest błędem agrotechnicznym. Termin siewu często świadomie się opóźnia ze względu na duże ryzyko nalotu śmietki kapuścianej i mszyc roznoszących wirusa żółtaczki rzepy (Turnip yellows virus, TuYV). Owady te za pierwszoplanowy cel obierają najwcześniej wschodzące plantacje rzepaku i samosiewy. W przypadku pchełek jest odwrotnie. Im siew jest wcześniejszy i rośliny szybciej rosną, tym szkodliwość tych owadów jest mniejsza. Jednak tym nie należy się sugerować, bo zwalczanie pchełek mimo wszystko jest łatwiejsze niż śmietki czy mszyc.

Lepiej nieco później, niż za wcześnie

W jesiennej części wegetacji rzepak ozimy bardzo silnie reaguje na długość dnia. W warunkach dnia długiego (do końca kalendarzowego lata) przede wszystkim rozwija system korzeniowy. Następnie w październiku i listopadzie, a w niektórych latach również w grudniu, w warunkach dnia krótkiego wytwarza liście, zawiązki pędów bocznych i pąków kwiatowych. W nadmiernie wyrośniętych łanach może się rozpocząć faza pąkowania, co z punktu widzenia zimotrwałości nie jest korzystne. Dlatego w żyznych, dobrze natlenionych i ogrzanych stanowiskach nie należy przyspieszać siewu.

© Materiał chroniony prawem autorskim. Zasady przedruków w regulaminie.