Coraz więcej oczu w Europie z wielką nadzieją spogląda na rośliny strączkowe. Ważnymi inicjatywami w tym względzie są programy międzynarodowe.

Dzięki sprawnym politykom, którzy w poprzedniej kadencji zasiadali w Parlamencie Europejskim, Polska zdobyła status europejskiego pioniera w prowadzeniu badań nad roślinami białkowymi. Niedawno ruszył międzynarodowy projekt – LegumeGap, który ma się przysłużyć polepszeniu efektywności środowiskowej produkcji roślin strączkowych w Europie na przykładzie soi i bobiku. Przedsięwzięcie jest na tyle unikalne, że bierze w nim udział 10 partnerów z 8 krajów (Finlandia, Francja, Hiszpania, Łotwa, Niderlandy, Niemcy, Polska i Szkocja), którzy reprezentują ogromne zasoby wiedzy naukowej i praktycznej. Są wśród nich eksperci z zakresu hodowli roślin, gleboznawstwa, agronomii, geografii i ekonomii społeczno-ekonomicznej. Polskę reprezentuje Uniwersytet Przyrodniczy we Wrocławiu.

Połączenie silnych potencjałów badawczych

Duża rozpiętość terytorialna i wspólny zakres prowadzonych badań powinny się przysłużyć zebraniu dużej puli danych do analiz. To znacznie ułatwia wyciąganie dalekosiężnych wniosków. Warto pamiętać, że obiektami badań będą najnowsze odmiany soi i bobiku, których przydatność do szerokiej uprawy zostanie gruntownie zweryfikowana. Uczestnicy projektu postawili sobie następujące cele:

• oszacowanie potencjału plonów nasion soi i bobiku oraz skutków środowiskowych rozszerzenia ich uprawy przy różnych założeniach klimatycznych, odmianowych i organizacyjnych w różnych częściach Europy i ich uśrednienie dla całej UE;
• analiza potencjału odmian poprzez scharakteryzowanie plazmy zarodkowej soi i bobiku w Europie oraz eksperymenty nad zdolnością adaptacyjną odmian soi w warunkach środkowoeuropejskich i suchych śródziemnomorskich;
• opracowanie agrotechniki w oparciu o literaturę oraz aktualnie realizowane, wieloletnie eksperymenty, a także założenie nowych doświadczeń terenowych z wykorzystaniem czujników i nowoczesnych technologii informatyczno-komunikacyjnych;
• analiza czynników ograniczających plonowanie roślin strączkowych, takich jak klimat, odmiany, zarządzanie i wiedza, w celu zaproponowania odpowiednich działań zmniejszających ich wpływ;
• przeprowadzenie na dużą skalę ankiety wśród rolników aby zbadać wpływ ich wiedzy na różnice w plonach;
• ocena potencjału i kompromisów związanych z produkcją roślin strączkowych w ujęciu pojedynczego gospodarstwa i w skali UE, biorąc pod uwagę aspekty społeczno-ekonomiczne i środowiskowe;
• wzajemna wymiana danych i wniosków pomiędzy uczestnikami projektu oraz ich przetworzenie do rozpowszechnienia.

Ankieta LegumeGap