Pszenica jara uzyskuje najwyższe oceny jakości ziarna. Jednak odbiorcy rzadko kiedy są gotowi lepiej za to płacić. Stąd zwykle przegrywa z ozimą, która plonuje wyżej.

Pszenica jara w minionym sezonie zajmowała w Polsce ok. 212 tys. ha. Wzrost zainteresowania jej uprawą obserwuje się głównie w latach, kiedy dochodzi do znacznego wymarzania upraw ozimych. Pomimo tego lista zarejestrowanych w Polsce odmian pszenicy jarej jest dość długa. Wiele z nich wzięło udział w tegorocznej serii badań w ramach porejestrowego doświadczalnictwa odmianowego – PDO. Wstępne wyniki można już analizować.

Części danych jeszcze nie udostępniono

Tegoroczne badania prowadzono w 51 stacjach (miejscowościach) rozmieszczonych we wszystkich województwach. Na tym etapie komplet wyników posiada tylko kilka odmian. Pozostałe średnie wyniki plonowania za 2021 r. na obu poziomach agrotechniki zostały obliczone na podstawie danych z części stacji (najmniej 23). Kompletu można się spodziewać zimą i wówczas w ostatecznym zestawieniu mogą nastąpić zmiany kolejności. Niniejsze opracowanie zawiera średnie oceny plonowania 28 odmian pszenicy jarej zwyczajnej za ostatni sezon na tle ostatecznych wyników z 2 poprzednich lat.

Analizując dane zamieszczone w tabeli, warto pamiętać, że odmiany uszeregowano z podziałem na 2 grupy technologiczne. Kolejność odmian w ich obrębie wynika z wielkości plonu ziarna uzyskanego na przeciętnym poziomie agrotechniki (a₁). Jeśli wynik okazał się podobny, to następnymi wyróżnikami były: plon na poziomie intensywnym agrotechniki (a₂) oraz liczba dostępnych już wyników ze stacji.

Można przyjąć, że tegoroczne warunki były względnie korzystne dla pszenicy jarej. W porównaniu do sezonu 2020 wzorzec na poziomie a₁ spadł tylko o 1,3 dt/ha, a na poziomie a₂ o 2,4 dt/ha. Różnica dzieląca wzorce dla obu poziomów agrotechniki w tym roku wyniosła 8,2 dt/ha. Analizując wyniki poszczególnych odmian, warto pamiętać, że na każdy 1% różnicy plonowania przypada odpowiednio: 61 kg ziarna na poziomie a₁ i 69 kg na poziomie a₂. Zatem najlepszą odmianę od najsłabszej dzieli różnica odpowiednio 7,3 dt/ha (a₁) i 6,9 dt/ha (a₂). W porównaniu do poprzednich lat różnice te wydatnie się zmniejszyły.

• Sprawdź: PDO 2021: Wstępne wyniki plonowania jęczmienia jarego

Najlepsze wyniki plonowania w grupie odmian jakościowych chlebowych (A) uzyskały WPB Pebbles i Merkawa, a za nimi uplasowały się WPB Troy, Itaka i SU Ahab. Do bardzo dobrych można też zaliczyć wyniki uzyskane przez odmiany KWS Dorium, Goplana i Aura.

Niewielka, wyrównana grupa odmian

W grupie chlebowych (B) oceniano tylko 4 odmiany. Rozpiętość wyników nie była duża i wszystkie mieściły się w pobliżu obu wzorców. Pod względem plonowania w regionach trudno wskazać lidera, bo każda z czterech badanych odmian przynajmniej w jednym regionie okazała się wybitna.