Wyniki tegorocznej serii badań odmian soi pokazują, że większość z nich osiąga na początku jesieni dojrzałość żniwną i plonuje powyżej 30 dt/ha.

Największych sceptyków i przeciwników rozwoju uprawy soi w Polsce z pewnością znajdzie się wśród importerów śruty sojowej. To ich zarobek byłby zagrożony, gdyby w naszym kraju rozwinął się popyt na nasiona soi zużywanej potem do tłoczenia oleju spożywczego. Warunki techniczne i ekonomiczne w zasadzie już istnieją. Są też odmiany, które w badaniach niezależnych regularnie dojrzewają do zbioru i uzyskują przyzwoite wyniki plonowania, nie gorsze od średnich z krajów, gdzie ta uprawa jest bardziej rozwinięta.

Zbiór na przełomie września i października

Wstępne wyniki tegorocznej serii badań porejestrowych z odmianami soi (PDO) pokazały, że zdecydowana większość odmian wydłużyła wegetację i dojrzała nieco później niż przed rokiem (o 9 dni), ale we wszystkich rejonach większość udało się zebrać. Od siewu do dojrzałości żniwnej średnio minęły 143 dni. Tylko w dwóch przypadkach nie zebrano odmiany późnej i bardzo późnej, bo nie osiągnęły dojrzałości żniwnej. Najszybciej dojrzały odmiany z grupy bardzo wczesnych i wczesnych – Erica i Adessa.

Na początku października do zbioru nadawały się odmiany Antigua i Abelina, a kilka dni później Mavka, ES Comandor i Aligator, a także Aurelia. Pozostałe odmiany średnio dojrzewały na początku 2. dekady października.

Średni plon całkiem przyzwoity

Poziom plonowania soi uprawianej w Polsce nie zadowala głównie tych, którzy nie mają pojęcia o wynikach uzyskiwanych w krajach należących do światowej czołówki. Plon wzorca w tegorocznej serii PDO – 33,8 dt/ha – śmiało można uznać za przyzwoity. Wyniki poszczególnych odmian prezentuje tabela. Kolejność odmian ustalono na podstawie przynależności do grup wczesności, a w ich obrębie według plonu począwszy od najlepszej.

Odmiany z grupy bardzo wczesnych i wczesnych plonowały poniżej wzorca, ale ich dojrzewanie do zbioru okazało się pewniejsze. W grupie średnio wczesnych i średnio późnych na uwagę zasługuje Abelina, która dojrzewała na początku października, ale wydała plon nieco powyżej wzorca. Grupę odmian późnych otwiera ES Governor, która plonowała najwyżej spośród zarejestrowanych odmian biorących udział w badaniach, ale dojrzała dość późno. Bardzo interesujące są wyniki kolejnych odmian z tej grupy – ES Comandor i Aligator, które plonowały znacznie powyżej średniej, a dojrzewały tylko o 4 dni później niż Antigua z grupy najwcześniejszych. Słabsze pozycje odmian Regina i Petrina to skutek braku osiągnięcia dojrzałości żniwnej w jednej lokalizacji. Toteż do syntezy zbiorczej zamiast 9 wyników plonowania wzięto 8, a za dziewiątą wartość przyjęto zero.