Odmiany jęczmienia ozimego w PDO 2020
Tegoroczny wzrost plonowania odmian jęczmienia ozimego w badaniach PDO znajduje potwierdzenie również na polach produkcyjnych.
Już wiadomo, jakie plony ziarna wydały ostatnio odmiany jęczmienia ozimego badane w PDO. Centralny Ośrodek Badania Odmian Roślin Uprawnych podał wstępne wyniki plonowania dla 17 odmian uczestniczących w badaniach PDO 2019/20. Jednak w prezentowanym zestawieniu znalazły się wyniki 19 odmian (tabela). Dodatkowo zostały wpisane odmiany KWS Morris i Lautetia, które zarejestrowano zimą br. Wyniki ich plonowania pochodzą z serii 10 doświadczeń rejestrowych, podczas gdy seria PDO objęła aż 45 lokalizacji (niektóre odmiany nie mają kompletu wyników).
Analizując wyniki zamieszczone w tabeli, warto pamiętać, że odmiany zestawiono w dwóch grupach pod względem budowy kłosa. Kolejność w obrębie grup podyktowana jest wysokością plonu w roku zbioru 2020 na poziomie a1, począwszy od najlepszego. W sytuacji identycznego wyniku pod uwagę wzięto plon na poziomie a2.
Lepszy rozkład opadów
W pierwszej kolejności warto zwrócić uwagę na poziom wzorca. W ujęciu trzech ostatnich lat wzrósł o 15,6 dt/ha na przeciętnym poziomie agrotechniki (a1) i o 18,5 dt/ha na poziomie intensywnym (a2). Jednak nie jest to zasługa eksplozji w postępie genetycznym, ale skutek lepszego rozkładu opadów w sezonie wegetacyjnym. Miniony pod tym względem był najlepszy od trzech lat.
Jęczmień ma stosunkowo niski współczynnik transpiracji (350 l wody/kg s.m.). Dlatego uważany jest za zboże o najmniejszych wymaganiach wodnych. Wiosenne potrzeby wodne mierzone sumą opadów od kwietnia do lipca na glebach średnich wynoszą 195 mm, a na żytnich ok. 250 mm. Jęczmień ozimy wiosną rusza wcześnie i kłosi się najszybciej ze wszystkich zbóż. Dojrzewa pod koniec czerwca i często „ucieka“ przed późnowiosenną suszą.
Na czele rankingu uplasowała się nowa odmiana – KWS Morris – która minimalnie wyprzedziła bardzo dobrze i stabilnie plonującą odmianę Jakubus. Wysoko uplasowały się także wielorzędowe odmiany Mirabelle, Melia, SU Jule i KWS Flemming oraz dwurzędowa Lautetia. Na uwagę zasługuje także odmiana KWS Higgins, która bardzo dobrze reaguje na intensywniejszą agrotechnikę.
Piętą achillesową jęczmienia ozimego jest niska zimotrwałość, nieporównywalna z innymi roślinami ozimymi. Pod tym względem rozpiętość ocen w analizowanej grupie odmian jest niewielka. Zimotrwałość odmian KWS Morris, KWS Higgins, KWS Astaire i Lautetia została oceniona jako średnia, a Melia, Zenek, Yukon i Impala posiadają ocenę dość dużą.