PDO 2022: Kukurydza kiszonkowa odczuła suszę

Większość producentów kukurydzy kiszonkowej zaobserwowała w tym roku spadek wydajności. Miniony sezon nie był tak łaskawy dla tej rośliny, jak dwa poprzednie.
Chłodna wiosna i suche, upalne lato odcisnęły swoje piętno na plonowaniu kukurydzy, także tej uprawianej na kiszonkę.  Zdjęcie: Dreczka

Przezorny producent bydła zazwyczaj zakłada nieco większy areał uprawy kukurydzy na kiszonkę, niż to wynika ze statystyki zapotrzebowania jego stada. Miniony sezon pokazał, że taka strategia jest ze wszech miar słuszna. Dodatkowa powierzchnia pozwoli zrekompensować znaczny spadek wydajności, który potwierdzają m.in. wyniki tegorocznej serii porejestrowych doświadczeń odmianowych. Centralny Ośrodek Badania Odmian Roślin Uprawnych (COBORU) właśnie udostępnił wstępne opracowanie tegorocznych wyników plonowania odmian kiszonkowych kukurydzy badanych w ramach PDO.

Spadek plonowania we wszystkich grupach wczesności

Prezentowana tabela zawiera wyniki plonowania 27 odmian kukurydzy uprawianej na kiszonkę, które zostały poddane ocenie zbiorczej na podstawie wyników z 21 stacji rozlokowanych w całym kraju. Zgodnie z życzeniami zgłaszających odmiany przydzielono do stosownych grup wczesności. Tam zostały uszeregowane według plonu ogólnego suchej masy, począwszy od najlepszych. W kilku przypadkach plon suchej masy okazał się podobny, wtedy drugim kryterium był plon ubiegłoroczny. Wprawdzie kryterium pomocniczym mogłaby być też zawartość suchej masy, ale przy braku danych co do udziału kolb ta wartość jest tylko parametrem technicznym, wyznaczającym odpowiedni termin zbioru. Pomocnym punktem odniesienia z pewnością jest plonowanie w minionych latach, które wskazuje na stabilność danej odmiany.

Plon wzorca (suchej masy) w grupie odmian wczesnych wyniósł 195,8 dt/ha i w odniesieniu do ubiegłorocznego spadł o 11 dt/ha. Na każdy 1% plonu przypada ok. 196 kg s.m. Łącznie w tej grupie oceniono 7 odmian. Najlepszy plon uzyskała odmiana Qualito – 104% wzorca, a następnie Fieldplayer i LG31224, która również najlepiej wypadła pod względem zawartości suchej masy w plonie ogólnym.

Plon wzorca dla grupy odmian średnio wczesnych wyniósł 205 dt/ha i na tle ubiegłorocznego spadł o ponad 9 dt/ha. Na każdy 1% plonu przypada ok. 205 kg s.m. Ocenie w tej grupie poddano 12 odmian (przed rokiem było ich 20). Różnica między najlepszą i najsłabszą odmianą wyniosła aż 19%, co daje blisko 39 dt/ha s.m. Na szczycie uplasowała się ES Skytower, na drugim miejscu SM Perseus, a na trzecim SY Colloseum i SM Bard. Największą zawartość suchej masy w plonie ogólnym uzyskała odmiana Jakobo.

Średnio późne się nie wyróżniły

Miniony sezon okazał się względnie łaskawy dla odmian średnio późnych. Plon wzorca dla tej grupy wyniósł 213 dt/ha s.m. i był mniejszy od ubiegłorocznego o niespełna 4 dt/ha. Zatem na każdy 1% plonu przypada prawie 213 kg s.m. W tej grupie oceniano 8 odmian, które wykazały znaczne zróżnicowanie wyników. Drugi rok z rzędu najlepszą odmianą jest KWS Adaptico, które przewyższyło najsłabszą o 10% wzorca, co daje 21 dt/ha s.m. Drugie miejsce zajęła odmiana SM Giewont, a kolejne Rozeen i Classico. Pod względem zawartości suchej masy odmiany były dość wyrównane – najwyższą uzyskała odmiana Hardware.

Zaprezentowane wyniki mogą być pomocne przy wyborze odmian do uprawy w przyszłym roku. Jednak warto pamiętać, że dostępność odmian, zwłaszcza tych najlepszych, może być ograniczona. Producenci bydła muszą zapewnić swojemu stadu odpowiednią ilość paszy. Zatem nie należy zbytnio zwlekać z zamawianiem ziarna siewnego. Przy braku dostępności wytypowanych odmian należy się szybko decydować na inne, żeby mieć czym obsiać wymagany areał. Uzupełnianie ewentualnych niedoborów kiszonki z kukurydzy paszą objętościową innego pochodzenia bywa kłopotliwe.

© Materiał chroniony prawem autorskim. Zasady przedruków w regulaminie.