Jak siać rzepak w czasie suszy?

Aby rzepak ozimy miał najlepszy możliwy start pomimo suszy, ważne jest podejście do uprawy przedsiewnej. W przeciwnym razie siewki bardzo szybko wyschną.
Rzepak nie potrzebuje dużo wilgoci do wschodów, jednak w stanowisku wyschniętym na popiół raczej sobie nie poradzi.  Zdjęcie: Dreczka

Płytka uprawa gleby w suchych warunkach jest bardzo ważna. W żadnym wypadku nie wolno tracić resztek wilgoci bez powodu. Płytka uprawa jest również podstawą do kiełkowania samosiewów zbóż oraz do pojawienia się chwastów, o ile pozwala na to wilgotność gleby. Ważne jest również rozluźnienie gleby zbitej gleby.

Czy warto siać rzepak w pył?

Jeśli w warstwie siewnej nie ma już wilgoci, to bardzo płytkie umieszczanie nasion w pyle może się udać. Tak było np. jesienią 2018 r. Wtedy wschody na glebach piaszczystych były bardzo udane. W takie gleby nawet niewielkie opady wnikają głębiej, chociaż sama zdolność do zatrzymywania wody jest kiepska. Im cięższa gleba, tym więcej może jej pomieścić. Jednak przy niewielkich opadach woda często zatrzymuje się przy samej powierzchni i nie dociera do nasion. Z kolei sucha gleba gliniasta wiąże wodę tak mocno, że często jest ona niedostępna dla roślin. Wysychające siewki rzepaku można znaleźć przede wszystkim w miejscach, gdzie łoże siewne było zbyt zbrylane podczas uprawy na sucho.

Przy wszystkich późnych siewach w okresie suszy wskazane jest odczekanie ze stosowaniem herbicydów, zwłaszcza doglebowych, które w takich nie wykażą działania. Pierwszeństwo mają wschody rzepaku, a także dobry wzrost. Jeśli stanowisko do końca września pozostanie suche i bez wschodów, to można rozważyć siew zboża ozimego bez konieczności ponownego przygotowania łoża siewnego.

Czy siać natychmiast, jeśli w glebie jest trochę wilgoci?

Ten krok musi być dobrze przemyślany i wykonany we właściwym czasie. Niewłaściwe działanie może prowadzić do dalszego wysychania. Tylko łopata wyjaśnia sprawę, czy w glebie jest dość wilgoci i ewentualne uprawki nie spowodują jej utraty. Warto sprawdzić uwilgotnienie całej warstwy ornej. Jeśli pozostało jej na tyle, że wystarczy do kiełkowania, to można przeprowadzić siew. Oznacza to szybkie wykonanie uprawki uwzględniającej zagęszczenie warstwy siewnej, a następnie natychmiastowy siew.

Co robić, gdy gleba jest całkowicie sucha?

Jeśli gleba jest całkowicie przesuszona aż do warstwy podornej, nie trzeba już się martwić o spulchnianie oszczędzające wodę. Uprawa może być głębsza, ale pod warunkiem, że do siewu gleba zdoła osiąść. Taka warstwa lepiej wchłonie duży opad, kiedy taki nadejdzie. Jeśli przed siewem rzepaku spadnie tylko trochę deszczu, zwilżeniu ulegnie tylko płytka, wierzchnia warstwa. Wtedy najlepiej unieść wysoko sekcję spulchniającą siewnika przed redlicami wysiewającymi, żeby zwilżonej gleby nie zagrzebać z dala od wysiewanych nasion. W przeciwnym razie na powierzchnię wydobędzie się wysuszony grunt. Należy tego unikać.

Jak długo można czekać z siewem rzepaku?

Im gleba jest bardziej sucha, tym ważniejsza jest szybka uprawa połączona z zagęszczeniem warstwy siewnej. Ważne jest, aby nie siać rzepaku w suchą, rozgrzaną glebę. W temperaturze powyżej 20°C nasiona rzepaku przejdą w stan uśpienia i na wschody trzeba będzie długo czekać. Jeśli to możliwe, warto poczekać na deszcz i siać później. W przypadku odmian, które jesienią rosną szybciej, okres siewu można wydłużyć do 5 września (zachodnia część kraju). Przy przesunięciu do 10 września ryzyko się zwiększa, ale nadal można je podjąć.

Lepiej siać wcześniej czy później?

Stanowisko do siewu należy odpowiednio przygotować niezależnie od tego, czy jest to termin wczesny czy późny. W zależności od pogody lokalnie optymalny termin przypada na okres od 15 do 25 sierpnia. Jego dotrzymanie nie zawsze jest możliwe.

Wczesny i późny siew mają swoje plusy i minusy. Wczesny jest korzystny, gdy rośliny podrosną, zanim zaatakują pchełki. W poprzednim roku plantacje z wczesnych siewów zwarły rzędy 7-10 dni szybciej niż średnio w wieloleciu. Zaletą okazały się wczesne i średnie terminy siewu, bo rośliny były silniejsze i lepiej zniosły atak pchełek.

Jednak wczesny siew niesie ze sobą również ryzyko. Okres infekcji chorób grzybowych się  wydłuża. Ponadto wydłużony okres działania wyższej temperatury może również prowadzić do przedwczesnego strzelania w pęd i wyrzucania szczytowego pąka kwiatowego.

Późne siewy niewątpliwie wymagają dobrych warunków do wzrostu. W tym przypadku liczy się rozluźnione łoże siewne, które pozwala uzyskać maksymalną głębokość korzeni przed zimą. Na jakości doprawienia gleby nie można oszczędzać. W zależności od rejonu kraju i jakości stanowiska obsada późnego siewu powinna być zwiększona o 5-10 nasion/m². Warte uwagi są tu odmiany cechujące się szybkim wzrostem początkowym.

© Materiał chroniony prawem autorskim. Zasady przedruków w regulaminie.